Back to the roots 🌿

De afgelopen weken (wat zeg ik? Maanden!) heb ik lopen vlammen🔥🚀. Logisch uiteraard want ik ben mijn onderneming gestart. Met veel plezier, druppels zweet, bruisend van energie, eerlijk ook weleens een traan (een mens mag ontladen he) én oke af en toe een glas wijn (ik zoek nog naar een alternatief😅. Daarom vallen deze schrijfsels ook onder ‘practise’. Ik oefen nog elke dag). Wat ik nu aan het doen ben, sluit naadloos aan bij mijn waarden. Werken aan gezondheid vanuit een breder perspectief, lichaam/ hart & geest verbinden, terug naar de natuur door inzet van de natuur en natuurlijke processen, gelijkgestemden opzoeken, creëren en ontwikkelen. Op mijn tempo en met de vrijheid om zelf keuzes te maken. Hello creativiteit, hello gelijkgestemden! Superfijn. Met de mogelijkheid om mijn tijd in te delen⌚. Ik leer superveel in korte tijd🤓. Van kwaliteitsstatuten tot praktijktestamenten, hoe je een dossier kunt bouwen naar eigen wensen (hallo onderdeel leefstijl & zingeving!), hoe ook binnen het ondernemerschap verschillende belangen spelen (mogelijk de beperking van vrije artsenkeuze, say what?!🤨), hoe je een subsidieaanvraag kan opstellen (nu hopen dat we hem krijgen🤞’Natuurlijkerwijs Gezond Ouder Worden🌿’ klinkt goed toch). Allemaal for the greater good, om meer aandacht te krijgen voor hoe wij natuur zijn, we verbonden zijn met elkaar en de natuur, dat wat buiten gebeurt van binnen iets in beweging zet en andersom. Oké oké, nu lijkt het net een promo praatje, dat is niet de bedoeling. Mijn punt. Naast al deze mooie waarden, zijn er nog twee belangrijke waarden. Mijn eigen gezondheid en de verbondenheid met mijn gezin👨👩👧👧.

Het lichaam kan best even pieken maar heeft ook tijd nodig om af te schakelen. Door het vele werken achter een laptop en veel denkwerk/ praten, plannen maken, krijgt het systeem veel prikkels binnen, moet het veel verwerken en staat het hoofd (en dus lijf) ‘aan’. Tussendoor wandelen of meer aandacht voor mijn adem, tijd voor hoe voel ik me eigenlijk? Maar ook fietsen, lachen met mijn kinderen, brengt me weer in mijn lijf. Dat lijf gaat langzamer dan mijn hoofd. Dat merk ik. Hoewel mijn hoofd nog een bruisende pan aan ideeën is, wordt mijn lijf wat stijver, word ik wat bleker, zit mijn adem toch nog wel hoog, heb ik met momenten wat minder zin in dingen. That’s my cue! Die kant gaan we niet op, bijsturen! 🧭

Als dit gebeurt, wringt er ergens wat🤔. Vrijdag is de dag voor en met mijn kinderen. In de leeftijd nog bolle wangen, slecht slapen ’s nachts en kleine boeven (het ouderschap laat je alle aspecten van het gevoelsleven ervaren, leertherapie is er niks bij). Al een paar vrijdagen worden opgeslokt door werkzaamheden. Want dit moet echt af omdat anders de praktijk niet goed kan lopen, of bijvoorbeeld zo’n subsidieaanvraag (die we nogal standje raket🚀 hebben ingediend). Ook deze vrijdag stond er een fantastisch leuk event gepland vanuit de Green Care Community. Zo fijn al die mensen die voor hetzelfde staan. En toch merk ik kriebels maar dan niet op de fijne manier. Ik ‘moet’ eigenlijk nog het AVG gedeelte afmaken. Ik ‘moet’ eigenlijk nog dit en dat.. Ik krijg er onrust van en buikpijn. Teveel ‘moeten’, te weinig ‘zijn’ en waar is mijn ‘hart’?. Hey, that’s my cue! Again!🧭 Gisteren sprak ik mijn collega’s in wording (ik noem het maar even zo want we zijn zo lekker vers aan het samenwerken) die in eenzelfde proces zit. Hoe weer afdalen naar wat ik fijn vind? Wat ik prettig vind? Hoe opladen? Dat was een extra zetje om uit mijn hoofdbubbel te komen (want dat doen hoofden, zoveel praten en roepen dat je soms van gekkigheid de weg kwijt raakt) en een keuze te maken. Ik kies vandaag voor ‘zijn’. Zijn met mijn kinderen. Mijn jongste mee op pad nemen en genieten dat ze nu nog thuis is (nog 1 jaartje en dan zit ze op school), ervaringen opdoen en toelaten. Want hoe leuk ik werken ook vind (workaholic gevoeligheid? Yup..✅ Purpose gevonden? Yup..✅), mijn gezin is nog belangrijker en daarmee kunnen ‘zijn’ helpt me bij het terug in mijn lijf komen. Wat bijdraagt aan gezondheid.

Dus, conclusie. Vandaag ben ik bereid om enerzijds het FOMO gevoel aan te gaan en daarnaast kies ik voor mijn gezin 🙏. Ze komen zo thuis dus ik ga even de ‘we gaan wat leuks doen’ – tas preppen. Kiezen voor wat je belangrijk vindt, gaat niet altijd zonder slag of stoot. Er komen allerlei gevoelens en gedachten (hallo verstand, dank je wel, nee dank je) bij die ook normaal zijn. Het is soms spannend om je eigen kompas te volgen, je waarden na te leven. Het is een dynamisch veld. En we gaan zien, hoe voel ik me vanavond? Hoe gaat mijn hoofd hier op reageren? Ik ben benieuwd😁.

www.denatuurpraktijk.nl/ACTgroep

Categorieën: Nieuws